دکترسیدمحمدمهدی‌غمامی، معاون آموزش، تحقیقات و حقوق شهروندی معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری تشریح کرد:
یک سوال مهم وجود دارد که آمریکا با این کارنامه‌ای که در حقوق بشر دارند چطور ادعا طرفداری از حقوق بشر را دارند؟
مگر به این مرام‌نامه‌ها و کنوانسیون‌ها و سیاست‌نامه‌ها نپیوستند؟ داستان چیست؟
ذات نظام سیاسی و استقرار ایالات متحده آمریکا را نگاهی گذرا داشته باشیم.
در سال ۱۴۹۲ که کریستوف کلو آمریکا را تصرف کرد نزدیک به ۲۰ میلیون بومی وجود داشت که این جمعیت در سال ۱۹۰۰ در کل آمریکا به ۳۵۰ هزار نفر رسید .
آمریکایی ها در سال ۱۸۳۰ قانون حذف بومی‌ها را وضع نمودند که این ذات آمریکایی ست. این ساختاری ست که آمریکایی ها ایجاد کردند در عرض ۵۰۰ سال جمعیت 25میلیون به ۳۵۰ میلیون نفر رساند.
در عرصه حقوق بشری مگر به کنوانسیون های حقوق بشری ملحق نشدند که آنها را به راحتی نقض میکنند؟
آمریکایی‌ها خیلی کنوانسیون‌هایی را ایجاد میکنند متن می‌نویسند و خیلی از دولت ها را دعوت برای امضا میکنند ولی خودشان امضا نمی کنند. کنوانسیون های حقوق کودک، کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان، کنوانسیون منع شکنجه و کنوانسیون منع جلوگیری از ناپدید شدن و...آمریکایی ها ملحق نیستند.
آمریکایی ها به دو کنوانسیون ملحق نشدند 1- کنوانسیون ناپدید 2- کنوانسیون منع شکنجه
کنوانسیون روم را نوشتند ولی امضا نکردند آمریکایی ها متخصص هستند در اینکه کنوانسیون بین المللی می‌نویسند ولی به آن ملحق نمی‌شوند.
در دنیا یکی از مشکلات عمده دنیا بحث های اقلیمی هست که آمریکایی ها به راحتی از این کنوانسیون خارج میشوند و هیچ تعهد بین المللی نمی پذیرند و مجموعاً آمریکایی‌ها در صدر ناقضین حقوق بشر و اولین کشور در دنیا هستند که به بیشترین کنوانسیون حقوق بشری نپیوستند.
چاپ 
ارسال به دوست
